Nie ma szczęśliwych zakończeń (ang. There Are No Happy Endings) – szósty rozdział trzeciej części gry Max Payne 2. Jest to trzeci koszmar Maxa w tej grze. Akcja tego epizodu jest bezpośrednią kontynuacją rozdziału Najdroższy z mych wszystkich przyjaciół oraz rozgrywa się też równolegle czasowo do poziomu Przegrana gra.
Wprowadzenie[]
Dom Mony. Przed Maxem stoi Vlad z asystą swoich komandosów. Sam jest bezbronny. Czeka już tylko na śmierć. Rosjanin w jednej ręce trzyma detonator bomby znajdującej się w kostiumie Vinniego, a w drugiej Desert Eagle. Każe swoim ludziom sprowadzić tam także samego Gognittiego, ale głowa delikwenta nie mieści się w drzwiach. Następnie Lem mówi Payne'owi, że Mona pracowała dla Alfreda Wodena. Samego senatora obwinia też o śmierć rodziny Maxa. Policjant jednak mu nie wierzy. Wtedy Vladimir przystawia mu broń do głowy. Mówi mu też, że ma zamiar pomścić śmierć swej wybranki, Winterson. Następnie pociąga za spust. Max osuwa się na ziemię.
Główna akcja[]
Vlad strzela do Maxa
Payne ma halucynacje. Jest w niej duchem unoszącym się nad swoim ciałem. Ma to miejsce w zrujnowanej kamienicy nieopodal domu Vinniego. W śnie widzi sierżanta Petersburga, który mówi mu, żeby udał się do Bravury. Wchodząc do następnego pomieszczenia zauważa swego dawnego szefa, który informuje go o zbrodni, która miała tu niedawno miejsce. W ofierze Max zauważa samego siebie. Porucznik zleca mu wyjaśnienie tej sprawy. Następnie akcja przenosi się na komisariat NYPD, jednak na środku korytarza znajduje się stół operacyjny, na którym leży Bravura. Po wypowiedzeniu kilku słów, Jim umiera. Max wchodzi do pokoju przesłuchań. Tam przez szybę znowu widzi samego siebie. Jego odbicie zaczyna do niego strzelać, a potem ucieka. Payne rusza za nim i wbiega na korytarze swojego bloku. Goni go mijając sprzątacza czyszczącego ściany oraz telewizor, w którym był emitowany teleturniej prowadzony przez Vlada. Jego uczestnikiem był Vinnie. Zasady polegały na tym, że za każdą prawidłową odpowiedź na pytanie, zostanie usunięta część materiałów wybuchowych z głowy Gognittiego. Tematyka opierała się serii komiksów i seriali o Captainie Baseball Bat Boy'u. Niestety Vinnie nie udzielił poprawnej odpowiedzi na jedno z pytań i zginął poprzez detonację bomby. Idąc dalej Payne znowu znalazł telewizor, w którym była pokazana rozmowa Vlada i Mony. Rosjanin proponował jej współpracę, ale Sax ją odrzuciła i postrzeliła go. Payne dalej szedł labiryntem korytarzy. W pewnym momencie spotkał Monę. Od razu chwycił za broń i usiłował strzelić, myśląc, że zrobi mu ona krzywdę. Beretta zacina się jednak, a Mona całuje Payne'a.
Zakończenie[]
Wskutek reanimacji Mony Max odzyskuje przytomność, lecz jest w ciężkim stanie. Sax wyprowadza go z palącego się budynku po detonacji bomby. Payne chce się zemścić na Vladzie. Wie, że Rosjanin pojechał do Wodena, aby go zabić. Również zamierza tam jechać, ale Mona odradza mu to tłumacząc, że ledwo stoi na nogach. On jest jednak nieugięty.
Cytaty[]
- Einstein miał rację. Czas jest względny dla obserwatora. - Max Payne.
Ciekawostki[]
- W teleturnieju na pytanie Kto był pierwotnym twórcą Demona Maxwella? Vinnie odpowiedział, że był to Sammy Waters. Jest to analogia do nazwiska scenarzysty gry Sama Lake'a (ang. water - woda, lake - jezioro). Prawidłowa odpowiedź na to pytanie to James Clerk Maxwell, który był brytyjskim fizykiem.
- Payne przeżył strzał z bliskiej odległości w głowę. W rzeczywistości byłoby to niemal nierealne, tym bardziej bez interwencji lekarskiej.
| Nazwa |
|---|